Deze namiddag vrij genomen.
Om een en ander in orde te brengen
zoals mijn administratie en deze van de karateclub.
Een buurvrouw kwam langs
om te praten over haar broer die vorige vrijdag werd begraven.
ik maakte koffie
en Greet praatte ondertussen verder met de buurvrouw.
De buurvrouw vertelde ook over alle andere familieleden van haar
die destijds jong gestorven waren.
Geen detail werd ons bespaard.
Haar broer werd 51.
had ik vergeten te vermelden hier.
Oude herinneringen uit de geschiedenis van onze straat werden vervolgens opgerakeld.
18 jaar wonen we er nu reeds
En er is al veel veranderd in dit doodlopende straatje met 16 huizen.
zo gingen we verder met het delven in het verleden van onze buurt.
Een ware dodenherdenking mag je wel zeggen.
Het werd 15 uur en buurvrouw besloot weg te gaan
enkele boodschappen doen nog.
En buiten begon het ondertussen stormachtig te worden.
It rains even harder now.
De dingen des levens ! 
herinneringen zijn niet altijd leuk…helaas
hahahaha wat leuk dat je het thema van de moppen op het circus hebt gehouden 😀
XXX
Ik kom nog weleens bij mijn moeke in de straat, ze woont daar nu al 36 jaar. Wat een veranderingen zeg. Er zijn er niet veel meer die nog woonden toen ik er nog woonde.
Love As always
Di Mario
Elke nieuwe dag wordt onderdeel van het verleden. Ze worden steeds moeilijker te herinneren.
Dat verleden blijft ons achtervolgen totdat we zelf dood zijn…
Het weer viel hier nog wel mee, ook hier ging er eentje het hoekje om. En is vandaag gelijk, na 2 uur, begraven. Islams doen dat zo.
Klinkt niet als een vrolijke maandagnamiddag, vooral ook door de laatste zin. 🙂 Morgen een betere dag gewenst.
“It rains even harder now” is ook een regeltje uit een nummer van Anne Clark: “Our Darkness”. Het kan verhelderend werken om over de doden te praten. Met name op begrafenissen. Soms gaat dat er zelfs vrolijk aan toe. En waarom ook eigenlijk niet?
Ook al 18 jaar ! We worden oud voor we het weten Suske !