Vanmorgen liet ik onze drie katten uit.
de twee katers en Annabel hadden verse lucht nodig.

Plots hoorde ik schermutseling in de tuin.
Ik ging kijken vanuit de tuin en zag Annabel in paniek richting achterdeur rennen.
Achter haar kwam een klein poesje aangerend, op haar beurt gevolgd door de twee katers
die duidelijk niet gediend waren met die indringer.

Het poesje stormde binnen en ik deed de achterdeur vlug dicht zodat de katers hun beurt dienden af te wachten.
Het was moe en uitgehongerd.
En na het eten viel het op Eva’s bed in slaap.
Zij had er zich meteen over ontfermd.

Greet heeft nu bij de buren geweest en niemand kent dit beestje,
laat staan dat zij de eigenaars kennen.
Het beestje zelf houden is geen optie.
we hebben er al drie en da’s genoeg.
Het asiel ? In uiterste nood.

Nu nog wat speurwerk verrichten.
Zo’n pakweg tweemaanden jong poesje met halsbandje moet toch van iemand uit de buurt zijn ?

Afwachten dus.

Hoera voor Francky dus.We hebben de mensen gevonden.
Jasper : neen een vierde kat, dat vind ik niet leuk.
Eva heeft dat katje verzorgd, tot een moment dat zelfs zij dat niet meer leuk vond.

Dit katje is nu bij ons tot we het kunnen terugbrengen
Greet