Twee kleine kinderen zitten in de wachtkamer van het hospitaal. De eerste zegt: “Mijn amandelen moeten eruit, ik ben een beetje zenuwachtig.” De tweede antwoordt: “Nergens voor nodig, de mijne werden uitgehaald toen ik vier was. Je wordt helemaal verdoofd en als je weer wakker wordt krijg je veel pudding en ijsjes. Fluitje van een cent!” De eerste is gerustgesteld en vraagt de tweede waarvoor hij in het ziekenhuis is. “Besnijdenis.” is het antwoord. “Oeioeioei,” zucht de eerste, “ik had mijn besnijdenis bij de geboorte, ik heb zeker een jaar niet kunnen stappen!”
Een jongetje was verloren gelopen in een groot winkelcentrum.
Hij zag een politie-agent en zei: “Ik ben mijn vader verloren!”
De agent zei: “Beschrijf uw vader eens?”
Waarop het jongetje antwoordde: “Voetbal, bier en vrouwen met grote borsten.”
De dingen des levens ! 