Deze namiddag zaten mijn zoon en ik op het terras in de tuin.

Op een bepaald ogenblik ging ons gesprek volgende richting uit :

zoon : de klokken luiden op een zondagnamiddag om dit uur ?

Waarom zouden ze de klokken nu luiden ?

Vader : weet ik niet, misschien iets speciaals deze namiddag ?

zoon : Zoals wat ?

vader : Inwijding van een nieuw misdienaartje ?

je weet wel, in wit en rood kleedjs met niets daaronder.

zoon : euh, niets onder, waarom dan wel ?

vader : Zodat meneer pastoor hem dan beter kan inwijden met zijn kwispel.

Niet zelden eindigt een gesprek tussen vader en zoon ten huize Spruytte op deze manier : abusrd en onnozel. En dat vader daar voor iets tussen zit, is een publiek geheim.

De rest van de dag verliep zoals hij begonnen was : rustig en zonnig.

Zo te horen hebben we nieuwe buren bijgekregen.

Daar zullen we nog meer over te weten komen in de nabije toekomst.

Kan ik bij de nieuwe buurvrouw eventjes binnen euh wippen (niet zoals op volgende video waar ze ook wippen) en achteraf BBQ – als we geluk van leven hebben,reeds.

http://www.twitvid.com/player/HLEW8

of nemen we dit scenario ?

Achteraf kunnen we dan onze zonden gaan beleiden :

kortom : weer eens een blogje om je bij dood te lachen