Bij de reacties op een vorig blogje vond ik volgende vraag :

Heer Francky,
Dat kapelletje hadt u van mij achterwege mogen laten, maar die watertoren vind ik wel schoon.
Dat romeins tafereel intrigeert mij dan weer mateloos. Ik heb even gegoogeld op ‘Roeselare + Romeins tafereel’ maar er kwam niks uit. Zoudt ge aan die mensen die daar wonen eens niet kunnen vragen wat die militairen aan het uitspoken zijn?
Nee, ik heb u geen bevelen te geven en het is maar een voorstel.
Met vriendelijke groeten,
De Drs.

Over dat romeins tafereel wist ik ook niet veel te vertellen, behalve dat het niet buiten langs een gevel staat, maar binnen ergens in een verloren hoek van een groot gebouw.
Ik ben er nog eens langs geweest en heb nog enkele foto’s ervan genomen evenals van het bord met de naam van het “kunstwerk” en de summiere uitleg.

“De afgevaardigden van den senaat bij Cinna” heet dit werk en het is vervaardigd door ene Karel Dupon.

Wie of wat Cinna was/is wist ik tot vandaag ook niet, maar na wat gegoogle vond ik op wikipedia volgende tekst :

Lucius Cornelius Cinna (afgekort: L·CORNELIVS·L·F·L·N·CINNA) (ca. 130 v.Chr. – 84 v.Chr. in Ancona) was een Romeins politicus, bekend als aanvoerder van de populares, die niet terugschrikte voor geweld en tegenstander was van de optimates onder Lucius Cornelius Sulla.
Hij was rond 90 v.Chr. praetor en streed daarop ook mee in de Bondgenotenoorlog. Als aanhanger van Gaius Marius werd hij tot Consul voor 87 v.Chr. gekozen en begon in dit ambt – na Sulla’s afreis voor de oorlog tegen Mithridates VI van Pontus – tegen de maatregelen, die Sulla na zijn eerste mars op Rome genomen had, op te treden. Hij werd verdreven, keerde nog in datzelfde jaar samen met Marius terug, veroverde Rome en ging nu tegen de aanhangers van Sulla te werk.
Tegen alle gewoonten van de Romeinse republiek in liet Cinna zich nu jaar na jaar (86, 85 en 84 v.Chr.) herkiezen als consul. Hij vindt hiervoor steun bij de Equites en de Italische bondgenoten, die hij met het Romeins burgerrecht bedeelde. Lucius Valerius Flaccus zou Cinna’s collega zijn in 85 v.Chr., maar werd vermoord door Gaius Flavius Fimbria. Hierop werd Gnaius Papirius Carbo Cinna’s collaga in de plaats van Flaccus.

In 84 v.Chr., tijdens zijn vierde consulaat, naderde de terugkeer van Sulla uit het oosten met rasse schreden en daarom rustte Cinna een leger van Italische bondgenoten tegen hem uit. Voordat hij echter kon oversteken naar Thessalië om slag te leveren tegen Sulla, werd hij bij een muiterij in de castra gedood.
Zijn praktisch alleenheerschappij over meerdere jaren gespreid was een verder stadium in de geleidelijke ontbinding van de Romeinse republiek. De slechte en partijdige bronnen die ons resten laten ons de persoonlijkheid en politieke ziel van Cinna nauwelijks nog kennen.

Cinna’s dochter Cornelia Cinna was sinds ongeveer 85/84 v.Chr. de vrouw van Gaius Iulius Caesar, die ondanks de druk van Sulla’s aanhangers weigerde van haar te scheiden. Zijn zoon Lucius Cornelius Cinna was praetor in 44 v.Chr.

Hopelijk bent u bij het lezen van deze geschiedkundige uitleg niet in slaap gevallen of voor eeuwig weg van deze blog.
Het moeten niet iedere dag blote madammen, pedofiele paters en andere eigentijdse kunsten zijn,nietwaar ?

En om te eindigen een scene uit een griekse tragedie (1) :

(1) de tragedie hiervan was dat het een slechte vertoning was.