Het is vroeg in de morgen op een vrijdag in december 2020. Eva en ik zitten in de living nog wat bij te praten over het plotse overlijden van iemand die we beiden kennen. Een man van rond de 30 waarmee ik nu en dan een gesprek mee had tijdens mijn rondje zwerfvuil of wat dan ook op en rond het stationsplein. Dat was meestal vroeg in de morgen, maar toch had hij reeds enkele blikken goedkope pils soldaat gemaakt. Hij was een tijdlang dakloos geweest samen met zijn vriendin. Met zijn tweetjes en hun honden twee staffords verbleven ze in een garagebox. Nu en dan gingen ze naar Opstap om zich op te warmen en een gratis koffie te drinken. Zo leerde Eva hen kennen. Gelukkig hadden ze na een tijd terug een woonst. De problemen stapelden zich op tussen hen en na enkele rake klappen ging vriendin terug…