Going for the One is het achtste studio album van de engelse progressive rock band Yes, uitgebracht op 15 July 1977 door Atlantic Records. Na een rustpauze in 1975 verhuisde de groep naar Montreux, Zwitserland om er hun volgende plaat op te nemen. Ook kenmerkend voor dit album was de terugkeer van Rick Wakeman die de groep in 1974 verlaten had om een solo carriere te starten. In tegenstelling tot hun vorige albums bevat Going for the One kortere songs.
Uit deze plaat werd “wonderous stories” als eerste single uitgebracht. De titel van deze single slaat niet op de avonturen van nonkel Juul mocht je dit denken.
Geniet van deze zondag met of zonder zon.
Groetjes.
🙂
mogge Suske
ik denk dat nonkel Juul zijn 2loop er op los laat 🙂
geniet de dag
Mooi stukje muziek… Ik mag dit wel.
met zon genieten is tóch weer een stukkie fijnere suske 🙂
Dit nummer kan er prima op door, maar ik word van een deel van de muziek van Yes vaak wat onrustig en kriebelig.
Yes ik herken het meteen.
Terug naar mijn jeugdjaren….
Natuurlijk meteen te herkennen, ik hoefde de eerste regels maar te horen.
Klinkt nog steeds goed, moet ik nodig weer eens graaien want stáát nog in de platenbak! Het verhaal erachter heb ik , dacht ik, a; eens eerder verteld.
Owner of a Lonely Heart vind ik ook zo’n prachtig nummer van ze.
Mooie keuze Suske. Hans
ja zitten leuke bankjes tussen hé , of ze ook allemaal lekker zitten , lijkt mij niet
gaat een mooie dag worden morgen
fijne avond groet
Serieus.. ik heb er nog nooit van gehoord.. het liedje komt me ook niet bekend voor.
Love As Always
Di Mario
Vond het toen niks en nu nog steeds niet… 🙂
Het is een leuk muziekje en het is een prachtige dag!
ik ken het niet, de groep niet, maar ik vind het ook niks, het zal daarmee zijn
.* Een @->- voor jou.
Van Yes heb ik al het oude werk. Rick Wakeman is wel een muzikaal genie vind ik.
Ik ken ze maar dit nummer is niet mijn favoriet.
Oh ja, Yes, daar was ik fan van! Vooral het oude werk is geweldig!
Het wordt onderhand eens tijd dat ik m’n elpees van de zolder ga halen…